Kwartalnik Filmowy (Jun 2016)
Antropologia, ludobójstwo i obrazowanie
Abstract
Wydaje się, że antropologia długo dojrzewała do podjęcia tematu ludobójstwa albo – patrząc na to z drugiej strony – długo ten temat omijała. Przemiany, jakie zaszły w tej dziedzinie w drugiej połowie XX w. i później, wraz z coraz bardziej znaczącym oddziaływaniem antropologii zaangażowanej, zmieniły tę sytuację. André Singer, antropolog i filmowiec, był w ostatnich latach w różnym charakterze zaangażowany w produkcję trzech filmów – Scena zbrodni (reż. Joshua Oppenheimer, 2012), Scena ciszy (reż. Joshua Oppenheimer, 2014) i Ciemności skryją ziemię (reż. André Singer, 2014) – które wykorzystały ruchome obrazy do sportretowania ludobójstw dokonanych w całkiem odmiennych okolicznościach w Europie i Indonezji. W niniejszym tekście, na podstawie materiału zgromadzonego do wspomnianych filmów, Singer zastanawia się, czy paradygmat antropologiczny przyczynia się bądź czy mógłby się przyczynić do lepszego zrozumienia tych fenomenów.
Keywords